Italia var sÄ zen. AltsÄ eg hadde det sÄ fint. Elskar Ä reisa med ungar fordi 1) Jostein og eg er frikkin fantastiske pÄ Ä minimera reisestress, sÄ me har det alle saman sÄ bra. Ikkje nokon springing pÄ togstasjonar, ingen sure miner, ingen overtung bagasje, og 2) fordi Ä reisa med ungar tvingar ein til Ä faktisk ta fri. Ein kan ikkje berre stikka vekk og *kosejobba* litt, for ein har faktiske smÄ menneske som er avhengige av ein. SÄ herleg. Men det har tatt meg nullll tid Ä havna her igjen, den kvalme klamme kjensla av stress i kroppen som nesten aldri gir heilt slipp. Kanskje er det Ä komma heim til eit hus prega av renovering (me bygger om kotta pÄ Saga sitt rom til sovealkovar), kanskje er det hormonar, eg veit ikkje.
Eg veit ikkje eingong egentlig kvifor eg skriv dette, men pÄ eit eller anna nivÄ er det viktig at dette fÄr synast óg, det tek sÄ stor plass i livet og hovudet sÄ det fÞles sÄ uÊrlig Ä ikkje dela. SjÞlv kor mykje av ein bummer det er.
SpÞrsmÄl eg stiller meg sjÞlv akkurat no:
- Kor mykje treng eg telefonen min etter klokka sju? Og kvifor?
- Skal eg avlysa den der jobbgreia som eg har gledd meg til men som absolutt kjem til Ă„ bli stressande for oss?
- NÄr skal eg slutta Ä gi meg sjÞlv angst oppÄ angst fordi eg ikkje les nok bÞker/er ein god nok bedriftseigar/ammar mange nok gangar for dagen?
- Korleis skal det gÄ med Fredag nÄr eg har fri fleire veker i sommar? Me har meir enn dobla omsetning for alle fÞrste fire mÄnader av 2019, i forhold til i fjor, og det er naturlig nok meir arbeid, meir administrasjon med ansatte og meir innkjÞp. Og alle dei tinga er det eg som gjer? How?
- Skal eg laga ein eigen fotoinstagram der eg kan dela meir bryllaups- og familieportrett? Er det berre stress? Er jo booked and blessed, som dei seier pÄ Race Chaser, kanskje det ikkje trengst?
- MÄ kjÞpa nye strÞmpebukser, Saga treng ei vÄrjakke, mÄ hugsa Ä bestilla rammemadrasser til dei nye sengealkovane.
OgsĂ„ angsten for Ă„ stresse for mye og ha for mye angst til Ă„ nyte smĂ„barnslivet som er en sĂ„ viktig tid Ă„ nyte..đ€·ââïž Du klarer deg fint, mama! đđ»ââïž
Det der er en skikkelig vanskelig balanse! Mitt mantra for tiden er «Ăn ting om gangen». Har en ettĂ„ring og er hĂžygravid, sĂ„ har veldig lite ekstra energi til alt jeg vil fĂ„ til đđŒââïž
Takk for inspirasjon til Ă„ reise med barn, forresten đž
Kjenner meg sĂ„ att i den kjensla. Du gjer ein kjempejobb, hugs det! (Eg og). Eg enda opp med Ă„ sletta Face og Insta frĂ„ telefonen i pĂ„ska, og det var sĂ„ deilig Ă„ koble av. No driver eg og reinstallerer og sletter att kvar gong eg mĂ„ bruke det til jobbting. Og nekter med sjĂžlv Ă„ sjekke jobbmail pĂ„ kveldstid. Alt for Ă„ minimere det personlege stresset đ
Det er herleg Ä fÞlge deg for tida, sÄ mykje fin kvardagsinspirasjon!
Takk for at du er sÄ Êrlig!! Du inspirerer og normaliserer.
StÄ pÄ, du gjÞr en mer enn bra nok jobb:)
Jeg syns det er fint Ä kunne lese om noe sÄ Êrlig. Inspirasjon og sÄnt som fÄr oss opp i og rosa skyer fÄr vi massevis av uansett. Hverdagen og livet, med bÄde det positive og det vanskelige er det som treffer meg mest i hjertet nÄ. Det som er ekte. Dessuten mÄ jeg si at jeg er imponert over reiserutinene deres. Jeg kjenner pÄ reisestress selv uten barn. Og telefondetox anbefaler jeg virkelig. Jeg skal selv bli flinkere Ä legge bort pcen pÄ kveldene.